Στένωση Καρωτίδων

Η καρωτιδική στένωση περιλαμβάνει το σχηματισμό αθηρωματικών πλακών που αποτελούνται από εναποθέσεις λιπιδίων, κρυστάλλων χοληστερόλης και νεκρών κυττάρων. Αυτές οι πλάκες μπορεί να προκαλέσουν στένωση στον αυλό των αγγείων, πλήρη απόφραξη και θρομβοεμβολικά φαινόμενα. Δεδομένου ότι οι καρωτίδες ευθύνονται για την αιμάτωση του μεγαλύτερου μέρους του εγκεφάλου, οι διαταραχές στη ροή του αίματος που οφείλονται στις παραπάνω βλάβες, μπορεί να εκδηλωθούν κλινικά με παροδική μονόπλευρη απώλεια όρασης και ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια, παροδικά (διάρκειας <24 ωρών) ή μόνιμα. Ως συμπτωματικός ασθενής ορίζεται αυτός με παροδικά ή μόνιμα ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια κατά τους τελευταίους τρεις μήνες.

Στένωση Καρωτίδων – Διάγνωση

Η διάγνωση της καρωτιδικής στένωσης τίθεται με το υπερηχογράφημα έγχρωμης ροής-τρίπλεξ. Μάλιστα, ακόμα και ασυμπτωματικοί ασθενείς άνω των 65 ετών που καπνίζουν ή πάσχουν απο στεφανιαία νόσο και υπερχοληστερολαιμία θα πρέπει να υποβάλλονται σε υπερηχογραφικό έλεγχο των καρωτίδων. Η ψηφιακή αγγειογραφία που έχει αντικατασταθεί σήμερα με τη μη επεμβατική αξονική αγγειογραφία παρέχει πληροφορίες για την ακριβή επέκταση της βλάβης και ανατομικές λεπτομέριες χρήσιμες για το σχεδιασμό της χειρουργικής επέμβασης. Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου χρησιμοποιούνται για αποκλεισμό άλλων ενδοκρανιακών βλαβών και για την αναγνώριση πρόσφατων ή παλαιών εμφράκτων.

Στένωση καρωτίδων - Θεραπεία

Η θεραπέια της καρωτιδικής στένωσης εξαρτάται απο τη σοβαρότητα της νόσου. Αρχικά συστήνεται αλλαγή του τρόπου ζωής με διακοπή καπνίσματος, μείωση του στρες, σωστή ρύθμιση της υπέρτασης και του διαβήτη. Η φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει αντιαιμοπεταλιακά φάρμακα (π.χ ασπιρίνη), φάρμακα για τη μείωση της χοληστερίνης (στατίνες) με στόχο πτώση της LDL < 100 mg/dL και αντιπηκτικά σε περιπτώσεις εγκεφαλικών που οφείλονται σε έμβολα καρδιογενούς αιτιολογίας (π.χ κολπική μαρμαρυγή).Η αποκατάσταση της καρωτιδικής στένωσης συνίσταται στην ενδαρτηρεκτομή καρωτίδας ή στην αγγειοπλαστική με τοποθέτηση στεντ,με την πρώτη να παρουσίαζεται ως περισσότερο αποτελεσματική σύμφωνα με διεθνείς μελέτες. Οι συμπτωματικοί ασθενείς με στένωση 50-99% και οι υγιείς ασυμπτωματικοί με στένωση >60% θα πρέπει να είναι υποψήφιοι για ενδαρτηρεκτομή, μιας και έχει αποδειχθεί πως μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο για εγκεφαλικά επεισόδιο.

Στένωση Καρωτίδων – Προεγχειρητικός έλεγχος

Ο προεγχειρητικός έλεγχος θα πρέπει να περιλαμβάνει καρδιολογική εκτίμηση, μιας και η καρωτιδική στένωση συνυπάρχει σε μεγάλο ποσοστό με στεφανιαία νόσο. Η επέμβαση συνήθως γίνεται υπό γενική αναισθησία, αλλα και η περιοχική παρουσιάζει ορισμένα πλεονεκτήματα. Περιλαμβάνει τομή στον τράχηλο, πρόσβαση στην καρωτίδα, διάνοιξη του αυλού της, αφαίρεση των αθηρωματικών πλακών και έπειτα συρραφή της, συνήθως με τοποθέτηση εμβαλώματος (φλεβικού ή συνθετικού). Η ενδαρτηρεκτομή αντενδείκνυται σε ασθενείς με σοβαρά νευρολογικά ελλείματα κατόπιν πρόσφατου ισχαιμικού εγκεφαλικού, ασθενείς με πλήρη απόφραξη της καρωτίδας και σε ασθενείς με μειωμένο προσδόκιμο ζωής λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας. Η αντιαιμοπεταλιακή αγωγή είναι απαραίτητη μετεγχειρητικά, καθώς και η ετήσια υπερηχογραφική παρακολούθηση. Επαναστένωση παρουσιάζεται σε 1-20% των ασθενών, ενώ επανεπέμβαση απαιτείται στο 1-3% των περιπτώσεων.